رعایت فواصل استاندارد برای وسایل بهداشتی در ساختمان بر اساس مبحث ۱۶ مقررات ملی

رعایت استانداردهای فاصله‌گذاری برای وسایل بهداشتی در ساختمان‌ها نه تنها یک الزام قانونی است، بلکه تأثیر مستقیمی بر ایمنی، آسایش و قابلیت دسترسی ساکنین دارد. بر اساس بند ۱۶-۲-۵ مبحث ۱۶ مقررات ملی ساختمان، حداقل فاصله بین محور تا محور وسایل بهداشتی باید ۷۶ سانتیمتر و فاصله محور وسیله بهداشتی تا دیوار یا مانع دیگر حداقل ۴۵ سانتیمتر در نظر گرفته شود.

خلاصه استانداردهای فاصله‌گذاری وسایل بهداشتی:

  • حداقل فاصله محور تا محور وسایل بهداشتی: ۷۶ سانتیمتر
  • حداقل فاصله محور وسیله بهداشتی تا دیوار یا مانع: ۴۵ سانتیمتر
  • حداقل فاصله جلوی وسیله بهداشتی برای استفاده راحت: ۵۰ سانتیمتر

استانداردهای فاصله‌گذاری وسایل بهداشتی

مبحث ۱۶ مقررات ملی ساختمان با عنوان “تأسیسات بهداشتی” به تشریح جزئیات فنی مربوط به طراحی و اجرای سیستم‌های بهداشتی ساختمان می‌پردازد. رعایت این استانداردها برای دریافت پایان‌کار ساختمان الزامی است.

فاصله محور تا محور وسایل بهداشتی

بر اساس بند ۱۶-۲-۵، حداقل فاصله بین محور دو وسیله بهداشتی مجاور باید ۷۶ سانتیمتر باشد. این فاصله برای تأمین فضای کافی برای استفاده همزمان از دو وسیله و همچنین انجام عملیات تعمیر و نگهداری تعیین شده است.

فاصله از دیوار یا موانع جانبی

همچنین این بند تصریح می‌کند که فاصله محور وسیله بهداشتی تا دیوار یا مانع دیگر (از جمله لبه وسیله بهداشتی مجاور) باید حداقل ۴۵ سانتیمتر باشد. این فاصله دسترسی راحت و امکان حرکت کاربران را فراهم می‌کند.

فضای جلوی وسایل بهداشتی

علاوه بر فواصل جانبی، فضای جلوی وسایل بهداشتی نیز باید حداقل ۵۰ سانتیمتر در نظر گرفته شود. این فضا برای ایستادن و استفاده راحت از وسیله ضروری است، به ویژه در مواردی که فرد معلول از وسیله استفاده نمی‌کند.

عنوان استاندارد حداقل فاصله (سانتیمتر)
فاصله محور تا محور وسایل بهداشتی ۷۶ سانتیمتر
فاصله محور تا دیوار یا مانع ۴۵ سانتیمتر
فضای جلوی وسیله بهداشتی ۵۰ سانتیمتر

اهمیت رعایت استانداردهای فاصله‌گذاری

رعایت این ابعاد و فواصلی که در مقررات ملی ساختمان تعیین شده، مزایای متعددی دارد:

  • ایمنی کاربران: جلوگیری از ایجاد فضای تنگ و خطرناک
  • قابلیت دسترسی: امکان استفاده آسان برای تمامی افراد
  • راحتی استفاده: تأمین فضای کافی برای حرکت و انجام فعالیت‌های بهداشتی
  • اجرای صحیح تأسیسات: امکان نصب و نگهداری مناسب لوله‌کشی و اتصالات
  • رعایت مقررات: امکان اخذ تأییدیه‌های لازم و پایان‌کار ساختمان

توجه ویژه:

در صورتی که از وسیله بهداشتی توسط افراد دارای معلولیت استفاده می‌شود، استانداردهای دیگری علاوه بر موارد فوق باید رعایت شود که در مبحث ۴ مقررات ملی ساختمان (پیش‌بینی نیازهای معلولان) به تفصیل شرح داده شده است.

نتیجه‌گیری

رعایت دقیق استانداردهای فاصله‌گذاری وسایل بهداشتی نه تنها یک الزام قانونی است، بلکه نقش تعیین‌کننده‌ای در ایجاد محیطی امن، قابل دسترس و راحت برای ساکنین ساختمان دارد. مهندسین، معماران و پیمانکاران باید با آگاهی از جزئیات بند ۱۶-۲-۵ مبحث ۱۶ مقررات ملی ساختمان، این استانداردها را در طراحی و اجرای پروژه‌های ساختمانی به دقت به کار گیرند.

⏳ آزمون بعدی نزدیک است

برای ثبت‌نام در دوره‌های آمادگی تضمینی نظارت و اجرا معماری با تکنیک‌هایی که من استفاده کردم، همین امروز اقدام کنید:

فرصت را از دست ندهید! همین حالا برای موفقیت در آزمون اقدام کنید